16.06.2021
Zmiany w ustawie podatkowej na rok 2020 (JStG 2020) wprowadzają drugi etap tzw. pakietu VAT e-commerce odpowiednio 1 kwietnia 2021 r. lub 1 lipca 2021 r. Na poziomie UE oznacza to wdrożenie nowego systemu podatku VAT, niosącego ze sobą istotne zmiany dla transgranicznego handlu internetowego z konsumentami.
Celem reformy jest zareagowanie na rosnącą liczbę osób zaangażowanych w sprzedaż internetową w całej UE, zapobieganie oszustwom podatkowym w ramach VAT – zwłaszcza popełnianym przez sprzedawców nieposiadających siedziby w UE – a także uproszczenie procedur. Choć zmiany te ułatwiają nieco życie sprzedawcom internetowym, to skrywają one również kilka pułapek, w szczególności dotyczących daleko idącej biurokracji.
Ale co dokładnie oznaczają zmiany dla e-commerce i jakie obowiązki nakładają na sprzedawcach internetowych? Zapytaliśmy o to Christiana Deáka, doradcę podatkowego w spółce doradców podatkowych DHW Steuerberatungsgesellschaft.
Sprzedaż wysyłkowa przekształca się w sprzedaż na odległość
Reforma podatku VAT ma nieść uproszczenia dla sprzedawców internetowych. Jakich zmian można się spodziewać w przyszłości dla handlu wewnątrz UE?
Christian Deák: Ustawa JStG 2020 wdraża drugi etap unijnego pakietu VAT e-commerce. Zawarte w niej przepisy obowiązują od dnia 1 lipca 2021 r. To kolejna manifestacja zasady kraju przeznaczenia, która pierwotnie miała mieć charakter tymczasowy. Obowiązujące do tej pory rozporządzenie w sprawie sprzedaży wysyłkowej zostaje zniesione i zastąpione rozporządzeniem w sprawie sprzedaży na odległość. Największą innowację stanowi tutaj przekształcenie procedury „Mini-One-Stop-Shop” (MOSS) w procedurę „One-Stop-Shop” (OSS).
Jakie znaczenie ma obowiązujące do tej pory rozporządzenie w sprawie sprzedaży wysyłkowej?
Termin „sprzedaż wysyłkowa” oznacza bezpośrednią wysyłkę z kraju do innego kraju UE. Należało tutaj uwzględnić dotychczasowe różne „progi dostawy” w poszczególnych krajach UE. Poniżej progu dostawy sprzedawca internetowy był nadal zobowiązany do zapłaty podatku VAT tylko w Niemczech; powyżej progu dostawy obowiązek ten rozciągał się na inny kraj UE. Rozporządzenie jest rozszerzane i przekształcane w nowe rozporządzenie w sprawie sprzedaży na odległość.
Nowy system sprzedaży na odległość wprowadza procedurę OSS. Czym dokładnie jest OSS i jakie korzyści dla sprzedawców niesie uczestnictwo w tej procedurze?
Istniejąca procedura MOSS zostanie przekształcona w procedurę OSS w dniu 1 lipca 2021 r. Rejestracja w ramach procedury OSS jest dobrowolna i będzie możliwa już od 1 kwietnia 2021 roku. W ramach rejestracji sprzedawca internetowy zgłasza do Federalnego Centralnego Urzędu Podatkowego (BZSt), w których krajach UE dokonał sprzedaży na odległość na rzecz konsumentów oraz jaki uzyskał obrót. Następnie płaci wyliczoną kwotę podatku tylko do BZSt. Jego wcześniejszy obowiązek rejestracji w innych krajach UE, do których sprzedaje swoje towary, nie ma już zatem zastosowania.
Czy reforma ma wpływ również na nietransgraniczny handel internetowy?
Zmiany te nie mają wpływu na sprzedaż krajową w Niemczech. Nie dotyczą one również transakcji z terytorium trzecim oraz transakcji B2B. Pod nowe rozporządzenie o wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość podlega wyłącznie sprzedaż z Niemiec do konsumenta w innym kraju UE. W tym przypadku czynnikiem decydującym nie jest siedziba sprzedawcy, ale miejsce rozpoczęcia i zakończenia przepływu towarów. Miejscem dostawy jest miejsce siedziby klienta, jeżeli transport lub wysyłka towaru odbywa się w ramach dostawy realizowanej przez sprzedawcę internetowego lub na jego zlecenie i odbywa się z obszaru państwa członkowskiego UE do obszaru innego państwa członkowskiego UE.
Reforma niesie ze sobą następujące uproszczenia i utrudnienia
Jaki wpływ nowe przepisy będą miały na opodatkowanie towarów wysyłanych przez niemieckich sprzedawców internetowych do innych krajów UE?
Dotychczas znane progi dostaw indywidualne dla danego kraju przeznaczenia zostały zniesione. Nowe rozporządzenie wprowadzi z dniem 1 lipca jednolity próg dostaw w wysokości 10 000 euro, obowiązujący w całej Unii Europejskiej. Poniżej tego progu minimalnego – czyli w przypadku, gdy całkowita kwota wynagrodzenia z tytułu wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość nie przekracza 10 000 euro zarówno w roku poprzednim, jak i w roku bieżącym – miejscem dostawy jest siedziba przedsiębiorcy i tam podlega opodatkowaniu. Powyżej tej granicy opodatkowanie następuje zgodnie z podatkiem VAT obowiązującym w kraju dostawy. Do tej pory konieczne było zarejestrowanie się w danym kraju dla celów podatkowych. Obecnie obowiązki wynikające z opodatkowania można realizować łącznie za pośrednictwem OSS.
Przepisy nie odnoszą się w równym stopniu do wszystkich sprzedawców. Kto może skorzystać z tej reformy, a gdzie mogą pojawić się utrudnienia?
Zasadniczo pakiet e-commerce II ma oznaczać pewne uproszczenia dla sprzedawców internetowych. Największe korzyści odniosą przedsiębiorcy sprzedający towary z państwa UE do innego państwa UE głównie konsumentom (B2C). Należy jednak pamiętać, że może to być skomplikowane dla sprzedawców internetowych, sprzedających swoje towary za pośrednictwem usługi Amazon FBA („fulfillment by amazon”) lub innych struktur realizujących zamówienia z zagranicznymi magazynami, ponieważ w tych przypadkach nie zawsze można dokonać opodatkowania poprzez OSS. W wyniku tych zmian sprzedawcy internetowi będą musieli działać niejako na dwa fronty i płacić podatek od części swojej sprzedaży w ramach nowego procesu OSS, podczas gdy inna część będzie musiała być opodatkowana w kraju, w którym towary są przechowywane.
Jaki wpływ korzystanie z transgranicznych struktur realizacji zamówień, takich jak FBA, ma na obowiązki zgłoszeniowe za pośrednictwem OSS? Ostrożnie przy korzystaniu z FBA!
W szczególności warto tu wspomnieć o dwóch procedurach w ramach opcji FBA: procedurze CEE oraz procedurze PAN-EU. Uczestnicząc w jednej z przedstawionych procedur, sprzedawca internetowy zyskuje pewną swobodę w zakresie miejsca przechowywania swoich towarów. Nie ma on jednak wpływu na „zmiany miejsca magazynowania” dokonywane przez Amazon. Bez wiedzy i woli przedsiębiorcy jego towary są przewożone przez granice państwowe, być może nawet kilkakrotnie, i przekazywane do innych magazynów. Zmiana miejsca magazynowania powoduje powstanie dwóch transakcji VAT. De facto uczestnicy procedury FBA muszą zarejestrować się do celów podatku VAT w każdym kraju magazynu i wypełniać tam swoje obowiązki zgłoszeniowe. Wdrożenie unijnego pakietu e-commerce nie ma wpływu na transgraniczne struktury realizacji zamówień. Takie przypadki muszą być zgłoszone w ramach zwykłej procedury podatkowej w poszczególnych krajach, a w każdym kraju wymagany jest numer VAT UE.
Co sprzedawcy korzystający z FBA mają zrobić w tej skomplikowanej sytuacji?
Ważniejsze niż kiedykolwiek jest tutaj skorzystanie ze wsparcia w zakresie doradztwa podatkowego. Na przykładzie procesu rejestracji należy wyjaśnić sprzedawcy internetowemu, jakie konsekwencje związane z podatkiem VAT oraz ryzyko niesie ze sobą procedura FBA w przypadku nieprawidłowej organizacji. Korzystanie z procedury OSS do zgłaszania wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość oraz jednoczesne stosowanie standardowej procedury podatkowej w wielu państwach UE ze względu na zagraniczne magazyny sprawia, że konieczne jest wdrożenie dwukierunkowego systemu zapewnienia zgodności w celu odzwierciedlenia różnych zgłoszeń w ramach podatku VAT.
Od 1 lipca 2021 r. po przekroczeniu progu 10 000 euro większość dostaw transgranicznych dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej w UE będzie podlegać opodatkowaniu VAT w kraju przeznaczenia. W każdym razie sprzedawcy internetowi nie powinni zapomnieć o wcześniejszej rejestracji w ramach procedury OSS, co możliwe jest już od 1 kwietnia 2021 r tutaj. Uczestnictwo w procedurze OSS wymaga również złożenia wniosku o nadanie numeru VAT UE.
