27.03.2024
Dla polskich przedsiębiorców działających na rynku niemieckim, uzyskanie i reklamowanie certyfikatów takich jak TÜV czy GS może być kluczowe dla zdobycia zaufania konsumentów. Niemiecki rynek charakteryzuje się wysokimi oczekiwaniami co do jakości i bezpieczeństwa produktów, dlatego certyfikaty te są szczególnie cenione. Poniżej przedstawiamy, jak polscy sprzedawcy i producenci mogą prawidłowo reklamować te certyfikaty, aby uniknąć problemów prawnych i wzmocnić swoją pozycję na rynku.
Co to jest TÜV?
Była to lekcja wyciągnięta z ciężkiego wypadku przemysłowego: Rok po eksplozji w browarze w Mannheim, która pochłonęła jedno życie, 22 przedsiębiorców założyło 6 stycznia 1866 roku w baden-wirtemberskim mieście przemysłowym pierwszą lokalną organizację do kontroli kotłów parowych. To był moment powstania Technicznych Towarzystw Nadzoru – TÜV. Dziś przekształciły się one w globalnie działające koncerny specjalizujące się w bezpieczeństwie, kontroli i doradztwie.
Towarzystwa parowych kotłów stopniowo poszerzały zakres swojej działalności, na przykład o kontrole instalacji elektrycznych czy wind. Decydujący moment dla dalszej roli TÜV-ów nastąpił na początku XX wieku, z pojawieniem się samochodów: państwo zleciło towarzystwom również kontrolę pojazdów i kierowców w ruchu drogowym. Przemianowanie na Techniczne Towarzystwa Nadzoru (TÜV) oraz krajowe ujednolicenie systemu kontroli miało miejsce w 1938 roku, w czasach rządów nazistowskich.
Po wojnie, TÜV-om udało się w większości przypadków odzyskać swoją rolę jako instytucje kontrolne działające na zlecenie państwa. Później, już jako większe związki TÜV, przejęły one jako główny filar swojej działalności obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów, potocznie nazywane „TÜV”. Dodano również zadania nadzorcze w zupełnie nowych obszarach, od elektrowni jądrowych po rozwijający się rynek elektroniki użytkowej.
Obecnie działa sześć organizacji TÜV: TÜV Hessen, TÜV NORD, TÜV Rheinland, TÜV Saarland, TÜV SÜD i TÜV Thüringen. Dodatkowo w Austrii istnieje TÜV-Austria, a wiele organizacji TÜV ma swoje oddziały w innych krajach, jak np. TÜV Rheinland w Polsce. Dawniej istniało jeszcze więcej organizacji TÜV, gdyż przestrzeganie minimalnych standardów technicznych było samodzielną odpowiedzialnością niemieckich krajów lub regionów.
Z tego powodu utworzono regionalne struktury TÜV. Każdy region miał więc swój TÜV, który mógł oferować swoje usługi tylko tam. Sytuacja zmieniła się z liberalizacją rynku kontroli i inspekcji w latach 90. XX wieku, co doprowadziło do fuzji kilku organizacji TÜV. Jednakże żadna firma nie mogła rościć sobie wyłączności do praw marki „TÜV”, co skłoniło TÜV-y do zachowania swoich regionalnych sufiksów (NORD, SÜD itp.).
Oferta usług tych grup jest obszerna: od przeprowadzania oficjalnych badań technicznych pojazdów oraz Medyczno-Psychologicznych Badań (MPU) dla kierowców, przez wyceny wartości nieruchomości, aż po planowanie projektów górniczych. Analizują procedury higieniczne w szpitalach i u dostawców cateringu lotniczego, prowadzą kontrolę jakości paneli słonecznych oraz certyfikują produkty IT.
Jak polscy sprzedawcy cross-border i producenci mogą bezpiecznie wykorzystać certyfikaty TÜV?
Przy reklamowaniu produktu należy dokładnie określić, która instytucja przeprowadziła kontrolę, podając jej nazwę, adres i stronę internetową. Jeśli wyniki kontroli są dostępne online, warto dodać link do odpowiedniego raportu lub certyfikatu. W reklamie należy jasno wskazać, które części produktu lub które produkty z zestawu zostały skontrolowane. Jeśli kontrola nie objęła całego reklamowanego towaru, powinno to być wyraźnie zaznaczone. Ważne jest podanie roku przeprowadzenia kontroli, ponieważ technologia ciągle się zmienia, a informacja o dacie kontroli jest istotna dla wiarygodności certyfikatu. Reklama powinna zawierać informacje o kryteriach kontroli. Należy wskazać, na jakiej podstawie produkt został oceniony, czy to dotyczyło użyteczności, bezpieczeństwa czy innego aspektu. W przypadku przyznania certyfikatu, należy podać jego numer, co ułatwi dostęp do dodatkowych informacji. Jeżeli sprzedawca nie jest właścicielem certyfikatu, powinien wskazać jego właściciela.
1. Znaczenie certyfikatów TÜV i GS w Niemczech
W Niemczech certyfikaty TÜV i GS są symbolem jakości i bezpieczeństwa. TÜV to niezależna organizacja testująca, która sprawdza zgodność produktów z normami bezpieczeństwa i jakości, podczas gdy znak GS (Geprüfte Sicherheit) jest przyznawany produktom, które spełniają wysokie niemieckie i europejskie standardy bezpieczeństwa. Posiadanie tych certyfikatów może znacząco zwiększyć zaufanie do produktów polskich sprzedawców wśród niemieckich konsumentów.
2. Proces certyfikacji TÜV i GS
- TÜV: Aby uzyskać certyfikat TÜV, produkt musi przejść przez serię testów w akredytowanym laboratorium. Sprawdzane są różne aspekty produktu, od bezpieczeństwa użytkowania po trwałość i spełnianie norm ekologicznych.
- GS: Certyfikat GS jest przyznawany produktom, które spełniają określone normy bezpieczeństwa. Proces ten jest bardziej rygorystyczny i obejmuje regularne kontrole produkcyjne oraz testowanie każdej partii produktu.
3. Jak skutecznie reklamować posiadanie certyfikatów
- Dokładność: Upewnij się, że wszystkie reklamy czy etykiety produktów dokładnie odzwierciedlają, które aspekty produktu zostały certyfikowane. Nie wystarczy ogólnikowe stwierdzenie, że produkt jest „sprawdzony przez TÜV”.
- Aktualność: Regularnie aktualizuj informacje o certyfikatach. Jeśli produkt przeszedł przez re-certyfikację lub były wprowadzone zmiany w produkcji, informacje te muszą być natychmiast aktualizowane w materiałach marketingowych.
- Szczegółowość: Informuj o wszystkich szczegółach certyfikatu, w tym o instytucji certyfikującej, dacie certyfikacji, zakresie badania, numerze certyfikatu i kryteriach oceny. Takie informacje budują zaufanie i są dowodem na transparentność firmy.
4. Unikanie typowych błędów w reklamowaniu certyfikatów
- Unikaj ogólników: Frazy typu „certyfikat TÜV” są niewystarczające bez szczegółów. W Niemczech prawo wymaga konkretnych informacji dla konsumentów o tym, która część produktu została w jakim zakresie przetestowana i zatwierdzona.
- Dokładne oznaczenie certyfikatu GS: Każda certyfikowana część produktu musi być jasno oznaczona. Nie można stosować certyfikatu GS w sposób ogólny, bez wskazania konkretnej partii produktu lub jego elementu, który został zatwierdzony.
- Przejrzyste informacje dla konsumentów: Jeśli nie można odpowiednio opisać zakresu certyfikatu na przykład na Amazon, należy wyraźnie określić, w jaki sposób można znaleźć te informacje. Należy szczegółowo określić, który TÜV przetestował produkt i z jakim numerem certyfikatu. Najlepszym sposobem na to jest kod QR w galerii zdjęć wraz z pieczęcią, którą przyznaje większość organizacji TÜV.
5. Porady dla sprzedawców cross-border
- Edukacja i szkolenia: Regularnie szkol personel odpowiedzialny za marketing i sprzedaż na temat znaczenia i wymogów związanych z certyfikatami TÜV i GS.
- Monitorowanie zmian w przepisach: Śledź wszelkie zmiany w niemieckim prawie dotyczącym reklamowania certyfikatów, aby unikać błędów i nieścisłości.
Dla polskich przedsiębiorców działających na rynku niemieckim, właściwe wykorzystanie i reklamowanie certyfikatów TÜV i GS może znacząco przyczynić się do sukcesu. Ważne jest jednak, aby robić to w sposób świadomy i zgodny z przepisami, aby nie tylko zyskać zaufanie niemieckich konsumentów, ale także uniknąć poważnych problemów prawnych.
Ryzyko upomnień na niemieckim rynku
Upomnienia, znane w Niemczech jako „Abmahnung”, stanowią istotny element niemieckiego systemu prawnego w kontekście przestrzegania prawa konkurencji i ochrony konsumentów. Mechanizm ten pozwala firmom lub organizacjom konsumenckim na szybkie i stosunkowo niedrogie egzekwowanie przepisów bez konieczności angażowania sądów. Upomnienia są często wykorzystywane do zwracania uwagi na nieuczciwe praktyki rynkowe, takie jak wprowadzająca w błąd reklama czy niezgodne z prawem używanie certyfikatów i znaków jakości.
Dlaczego upomnienia są ryzykowne? Upomnienie w Niemczech zwykle wymaga od adresata zaprzestania określonego działania i często wiąże się z żądaniem pokrycia kosztów prawnych strony upominającej. Niezastosowanie się do upomnienia może prowadzić do dalszych działań prawnych, w tym procesów sądowych i wysokich grzywien. Ponadto, upomnienie może negatywnie wpłynąć na reputację firmy, co jest szczególnie szkodliwe dla sprzedawców i producentów dążących do zbudowania zaufania na konkurencyjnym rynku niemieckim.
Jak łatwo konkurencja może upomnieć swoich konkurentów? Na niemieckim rynku konkurencja może stosunkowo łatwo skorzystać z mechanizmu upomnień, aby upomnieć swoich rywali. Niemieckie prawo umożliwia firmom monitorowanie działań konkurentów w celu identyfikacji ewentualnych naruszeń prawa, a następnie szybkiego reagowania poprzez wystosowanie formalnego upomnienia. To narzędzie jest często używane w strategicznych celach biznesowych, aby ograniczyć praktyki konkurencyjne uznawane za nieuczciwe lub niezgodne z prawem. W praktyce oznacza to, że firmy muszą być wyjątkowo ostrożne w swoich działaniach marketingowych i reklamowych, szczególnie przy używaniu certyfikatów TÜV i znaków GS, aby uniknąć potencjalnych upomnień.
Aby zminimalizować ryzyko otrzymania upomnienia, sprzedawcy działający na rynku niemieckim powinni:
- Rigorystycznie przestrzegać przepisów dotyczących reklamy i certyfikacji: Zapewnienie, że wszystkie informacje marketingowe są dokładne, aktualne i w pełni zgodne z niemieckim prawem.
- Konsultacje z lokalnymi doradcami prawnymi: Współpraca z ekspertami od prawa niemieckiego, aby regularnie przeglądać i oceniać materiały marketingowe pod kątem potencjalnych ryzyk.
- Monitoring działań konkurencji: Śledzenie działań konkurencyjnych firm może pomóc w identyfikacji własnych obszarów ryzyka oraz strategii obronnych w przypadku otrzymania upomnienia.
Przestrzeganie tych zasad może pomóc polskim firmom unikać kosztownych błędów i budować silną pozycję na rynku niemieckim, korzystając ze znaczących korzyści płynących z posiadania certyfikatów takich jak TÜV i GS.
